Celtic Folk Music With A Difference!
Onze eerste video uit onze mailingserie, we hebben Jock Stewart opgenomen in het huis van Maceál, dit is een van onze favoriete nummers en het is zo vaak een speciaal verzoek van onze fans. We hebben Jock Stewart opgenomen op onze albums Rakkish Paddies en Double Live. Bekijk de aanbieding van deze albums in onze shop.
The Jolly Beggar is het allereerste nummer op onze allereerste cd, Celts in Kilts, later samengevoegd tot onze Rakkish Paddies-cd. Zelfs William was er nog niet voor de allereerste opname van de Jolly Beggar. Voor deze video op William’s Place zijn gelukkig zowel David als William aanwezig en klinken we veel beter en met meer harmonie.
Op de originele cover van Kelten in Kilts werd William gefotoshopt op de foto, waarbij zijn hoofd een kip verving =) Je kunt het verhaal in de onderstaande afbeelding zien.
The Jolly Beggar, ook wel bekend als The Gaberlunzieman, is Child ballad 279. Het refrein inspireerde Lord Byrons gedicht “So, we’ll go no more a roving”. The Child Ballads zijn 305 traditionele ballads uit Engeland en Schotland, en hun Amerikaanse varianten, samengesteld door Francis James Child in de tweede helft van de 19e eeuw. Hun teksten en Child’s studies ervan werden gepubliceerd als The English and Scottish Popular Ballads. De melodieën van de meeste ballads werden verzameld en gepubliceerd door Bertrand Harris Bronson in en rond de jaren zestig.
Support us at https://rapalje.com/stream
Join us on Patreon https://www.patreon.com/rapalje_celtic_folk_music
Shop for beautiful Rapalje products: https://rapalje.com/shop/
Come and see us in person: https://rapalje.com/agenda/
See the streams at https://www.facebook.com/rapalje
We livestream every tuesday at 20:00 CET, check our agenda for other shows and streams
De stad Amsterdam, dit is de absolute nummer 1 van Dieb, zijn lievelingslied. In onze versie begint het langzaam en gaat het steeds sneller. Het lied gaat over zeelieden, maar het kunnen muzikanten zijn …
Anekdote: We hebben het een of twee keer “alleen live” gespeeld als de Stad Rotterdam, voor fans uit Rotterdam. En natuurlijk spreken we in het noorden van Nederland over de Stad Appingedam in onze eigen “Gronings” “de stad Ap’ge ‘Dam” en hebben we het niet over uien maar over “Siepels” en hangende keukens, maar normaal spelen we de originele versie van De Stad Amsterdam.
Amsterdam, ook bekend als Dans le port d’Amsterdam is een lied van de Belgische zanger Jacques Brel. Het lied heeft de vorm van een crescendo en beschrijft de ervaringen van matrozen tijdens hun verlof in de rosse buurt in Amsterdam. De melodie is ontleend aan het Engelse lied Greensleeves. Brel bracht dit nummer nooit op een studioplaat uit. Desondanks werd Amsterdam een van de populairste liederen van Brel.
In de stad Amsterdam, waar de zeelieden lallen
Tot hun nachtmerries schallen over oud Amsterdam
In de stad Amsterdam, waar de zeelieden, dronken
Als een wimpel zo lam, in de dokken gaan ronken
In de stad Amsterdam, waar de zeeman verzuipt
Vol van bier en van gram, als de morgen ontluikt
In de stad Amsterdam, waar de zeeman ontwaakt
Als de warmte weer blaakt over Damrak en Dam
In de stad Amsterdam, waar de zeelieden bikken
Zilv’ren haringen slikken, bij de staart uit de hand
Van de hand in de tand, smijten zij met hun knaken
En ze zullen hem raken als een kat in het want
En ze stinken naar aal, in hun grof blauwe truien
En ze stinken naar uien, daarmee doen zij hun maal
Na hun maal staan zij op om hun broek dicht te knopen
En dan gaan ze weer lopen en het boert in hun krop
In de stad Amsterdam, waar de zeelieden zwieren
En de meiden versieren, buik aan buik, lekker klam
En ze draaien hun wals als een wentelende zon
Op de klank, dun en vals, van een accordeon
En zo rood als een kreeft happen zij naar wat lucht
Tot opeens met een zucht de muziek het begeeft
Met een air van gewicht voeren zij met wat spijt
Dan hun Mokumse meid weer terug in het licht
In de stad Amsterdam waar de zeelieden zuipen
En maar zuipen en maar zuipen en daarop nog eens zuipen
Zuipen op het geluk van een hoer van de Wallen
Op een Hamburgse hoer, nou ja, van een goed stuk
Van een slet die zichzelf in haar deugd heeft geschonken
Voor een gulden of elf en dan zijn ze goed dronken
Met hun wankelende lijven lozen zij dan hun drank
En ze pissen zoals ik jank om de ontrouw der wijven
In de stad Amsterdam
In de stad Amsterdam
In de stad Amsterdam
In de stad Amsterdam
Support us at https://rapalje.com/stream
Join us on Patreon https://www.patreon.com/rapalje_celtic_folk_music
Help David support the cultural sector: https://rapalje.com/donation
Shop for beautiful Rapalje products: https://rapalje.com/shop/
Come and see us in person: https://rapalje.com/agenda/
See the streams at https://www.facebook.com/rapalje
We livestream every tuesday at 20:00 CET, check our agenda for other shows and streams
Fairytale of New York met lyrics gespeeld tijdens een video die we speciaal voor het UMC Utrecht hebben opgenomen. Het gorgelen van de melodie met whisky begon als een grap toen we dit nummer voor het eerst leerden, als je echt geen enkel instrument kan bespelen, kan je altijd nog de drank gebruiken, we hebben het sindsdien in het nummer gehouden. We hebben de refrein melodie aan het einde verlengd omdat we dit deel van het nummer graag spelen.
Fairytale of New York van The Pogues werd opnieuw uitgeroepen tot het meest populaire kerstlied van het VK in 2019. We spelen het het hele jaar door en het is een van onze meest gevraagde nummers sinds we het begonnen te spelen! “Fairytale of New York” is een nummer geschreven door Jem Finer en Shane MacGowan en opgenomen door hun band The Pogues, met singer-songwriter Kirsty MacColl als zanger. Het nummer is een ballad in Ierse folkstijl en is geschreven als een duet, waarbij MacGowan, de zanger van de Pogues, de rol van het mannelijke personage op zich neemt en MacColl het vrouwelijke personage.
Hoewel de band het erover eens is dat “Fairytale of New York” voor het eerst werd geschreven in 1985, wordt de oorsprong van het nummer betwist. MacGowan hield vol dat het ontstond als gevolg van een weddenschap van de toenmalige producer van de Pogues, Elvis Costello, dat de band geen kersthits zou kunnen schrijven, terwijl de manager van de Pogues, Frank Murray, heeft verklaard dat dat wel zo was. oorspronkelijk zijn idee dat de band zou moeten proberen een kerstlied te schrijven omdat hij dacht dat het “interessant” zou zijn.
Banjospeler Finer bedacht de melodie en het originele concept voor het nummer, dat zich afspeelde in County Clare aan de westkust van Ierland, met een zeeman in New York die uitkijkt over de oceaan en herinneringen ophaalt aan zijn thuiskomst in Ierland. Finers vrouw Marcia hield niet van het originele zeevarende verhaal en stelde nieuwe teksten voor over een gesprek tussen een paar met Kerstmis. Finer vertelde NME: “ Ik had twee nummers geschreven, compleet met deuntjes, de ene had een goede melodie en slechte teksten, de andere had het idee voor ‘Fairytale’ maar de melodie was poxy, ik gaf ze allebei aan Shane en hij gaf het een Broadway melodie, en daar was het.
Support us at https://rapalje.com/stream
Help David support the cultural sector: https://rapalje.com/donation
Shop for beautiful Rapalje products: https://rapalje.com/shop/
Come and see us in person: https://rapalje.com/agenda/
See the streams at https://www.facebook.com/rapalje
We livestream every tuesday at 20:00 CET, check our agenda for other shows and streams
Did you enjoys our post about Fairytale of New York with Lyrics? Give us a follow!
We spelen The Strayaway Child meestal tijdens onze theatershows met onze geweldige danseressen Rosalie & Madelief, op Zomerfolk spelen we dit nummer met de bodypaint op het podium. Deze video is van toen we voor het eerst onze nieuwe cd Scotland’s Story presenteerden in O’ceallaigh Irish Pub. Dieb speelt al onze moeilijke nummers perfect en raakt nooit in de war, dit nummer is de enige uitzondering, het heeft zes vioolpartijen en om de een of andere reden heeft Dieb het moeilijk om ze uit elkaar te houden, gelukkig zijn we er altijd om hem te helpen =)
Deze klassieke 6-delige Jig werd voor het eerst opgenomen door wijlen Michael Gorman (1895-1970), een fiddler uit County Sligo die een groot deel van zijn volwassen leven in de omgeving van Londen doorbracht. Het deuntje werd eind jaren zeventig gepopulariseerd door Kevin Burke en The Bothy Band. The Chieftains (een van onze favoriete bands) hebben dit nummer opgenomen op hun album A Chieftains Celebration.
Deze geweldige Jig heeft geen tekst, maar hier hebben we de bladmuziek, zodat je The Strayaway Child zelf kunt spelen.
Support us at https://rapalje.com/stream
Help David support the cultural sector: https://rapalje.com/donation
Shop for beautiful Rapalje products: https://rapalje.com/shop/
Come and see us in person: https://rapalje.com/agenda/
See the streams at https://www.facebook.com/rapalje
We livestream every tuesday at 20:00 CET, check our agenda for other shows and streams
Molly Malone gespeeld in onze theatershow Still into Folk, dit is een favoriet bij fans, elke keer dat we dit nummer spelen, is de reactie in het publiek geweldig. Helaas is onze vriendin Andrea, oprichter van de Duitse Fanclub vorig jaar overleden, dit was haar lievelingsliedje, we hebben prachtige herinneringen aan het spelen van Molly Malone voor haar en na de show maakte ze nieuwe sokken voor ons.
“Molly Malone” (ook bekend als “Cockles and Mussels” of “In Dublin’s Fair City”) is een populair nummer dat zich afspeelt in Dublin, Ierland, dat het onofficiële volkslied is geworden. Een standbeeld dat Molly Malone voorstelt, werd onthuld in Grafton Street tijdens de Dublin Millenniumvieringen in 1988, toen 13 juni werd uitgeroepen tot Molly Malone-dag. In juli 2014 werd het beeld verplaatst naar Suffolk Street.
In Dublin’s fair city
where the girls are so pretty
I first set my eyes on sweet Molly Malone
As she wheeled her wheel-barrow
Through streets broad and narrow
Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh”
“Alive, alive, oh
Alive, alive, oh”
Crying “Cockles and mussels, alive, alive, oh”
She was a fishmonger
And sure ’twas no wonder
For so were her father and mother before
And they each wheeled their barrow
Through streets broad and narrow
Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh”
“Alive, alive, oh
Alive, alive, oh”
Crying “Cockles and mussels, alive, alive, oh”
She died of a fever
And no one could save her
And that was the end of sweet Molly Malone
Now her ghost wheels her barrow
Through streets broad and narrow
Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh”
“Alive, alive, oh
Alive, alive, oh”
Crying “Cockles and mussels, alive, alive, oh”
“Alive, alive, oh
Alive, alive, oh”
Crying “Cockles and mussels, alive, alive, oh”
Support us at https://rapalje.com/stream
Help David support the cultural sector: https://rapalje.com/donation
Shop for beautiful Rapalje products: https://rapalje.com/shop/
Come and see us in person: https://rapalje.com/agenda/
See the streams at https://www.facebook.com/rapalje
We livestream every tuesday at 20:00 CET, check our agenda for other shows and streams
Dit is een speciale versie van The Craic was 90 in the Isle of Man, we spelen op ons eigen Zomerfolk Festival, het is zaterdagavond laat en David besluit alle ballonnen die we backstage hebben tevoorschijn te halen en te crowdsurfen met de opblaasbare unicorn. Je kunt Maceál horen lachen tijdens het zingen, geweldige herinneringen voor ons en een geweldig nummer!
Het belangrijkste woord in dit nummer is natuurlijk Craic, of the Craic. Het woord heeft een ongebruikelijke geschiedenis; het Schotse en Engelse crack werd halverwege de 20e eeuw als craic in het Iers geleend en de Ierse spelling werd vervolgens in het Engels opnieuw aangeleerd. Craic of crack is een term voor nieuws, roddels, plezier, amusement en plezierige gesprekken, de term heeft een grote culturele betekenis in Ierland. We gebruiken het vaak als herinnering aan een goede tijd, herinner je je die ene avond uit – Yeah, the craic was 90!
Weren’t we the rare oul’ stock? Spent the evenin’ gettin’ locked
In the Ace of Hearts where the high stools were engaging,
Over the Butt Bridge, down by the dock
The boat she sailed at five o’clock
“Hurry, boys,” said Whack, or before we’re there we’ll all be back
Carry him if you can The Crack was Ninety in the Isle of Man.
Before we reached the Alexander Base; The ding dong we did surely raise
In the bar of the ship we had great sport, as the boat she sailed out of the port
Landed up in the Douglas Head enquired for a vacant bed.
The dining room we soon got shown by a decent woman up the road.
‘Lads, ate it if you can, The Crack was Ninety in the Isle of Man.
Next morning we went for a ramble round; Viewed the sights of Douglas Town
Then we went tor a mighty session, in a pub they call Dick Darby’s.
We must have been drunk by half-past three; To sober up we went swimmin’ in the sea
Back to the digs for the spruce up, and while waitin’ for the fry
We all drew up our plan; The Crack was Ninety in the Isle of Man.
That night we went to the Texas Bar; Came back down by horse and car.
Met Big Jim and all went in to drink some wine in Yate’s.
The Liverpool Judies, it was said, were all to be found in the Douglas Head
McShane was there in his suit and shirt, Them foreign girls he was tryin’ to flirt
Sayin’ “Here girls, I’m your man,” The Crack was Ninety in the Isle of Man.
Whacker fancied his good looks; On an Isle of Man woman he was struck.
But a Liverpool lad was by her side. And he throwin’the jar into her.’
Whacker thought he’d take a chance; He asked the quare one out to dance.
Around the floor they stepped it out, And to Whack it was no bother.
Everythin’ was goin’ to plan; The Crack was Ninety in the Isle of Man.
The Isle of Man woman fancied Whack; Your man stood there till his mates came back
Whack! they all whacked into Whack, and Whack was whacked out on his back.
The police force arrived as well, Banjoed a couple of them as well,
Landed up in the Douglas jail, until the Dublin boat did sail,
Deported every man, The Crack was Ninety in the Isle of Man.
Support us at https://rapalje.com/stream
Help David support the cultural sector: https://rapalje.com/donation
Shop for beautiful Rapalje products: https://rapalje.com/shop/
Come and see us in person: https://rapalje.com/agenda/
See the streams at https://www.facebook.com/rapalje
We livestream every tuesday at 20:00 CET, check our agenda for other shows and streams
De tekst van Flatlands is geschreven door onze eigen William voor het album Scotland’s Story, we hebben dit nummer voor het eerst gespeeld tijdens een van onze Celtic Folk Nights in Wilhemshaven. Aan het eind van al onze theater shows spelen we Flatlands en lopen we de polonaise door de zaal, David & Maceal gaan voorop met doedelzak en trommel en het publiek volgt in feestelijke optocht.
Scotland the Brave is the bagpipe tune David plays during Flatlands, it is a Scottish patriotic song, one of several often considered an unofficial Scottish national anthem. The tune was first played probably in the late 19th century. The lyrics commonly used now were written about 1950 by Scottish journalist Cliff Hanley for singer Robert Wilson as part of an arrangement by Marion McClurg. “Scotland the Brave” is also the authorised pipe band march of the British Columbia Dragoons of the Canadian Armed Forces
Good evening lads and lassies, are you happy all the way
We’re coming from the Flatlands, so some people say
We try our very best to make you allright tonight
We’re playing lovely folk songs and some tunes half the night
I was born to be a singer, but I didn’t knew by then
I had my first guitar when I reached the age of ten
My fingers were not bleeding, but I really tried out hard
So come on move your dancing feet, when the music starts
So there’s no other place, where I would rather be
To sing about this fucking life in peace and harmony
So won’t you come along and drink a pint or two with me
To sing about this fucking life in peace and harmony
I was lots of times in trouble, in my days at school
Just learning ‘n turning by the way and living by the ruule
We were waiting ’till the bell would ring and we’d go home, on straight
And picking up our instruments, “it’s getting really late”
I like to dance with women and I sang it all before
I drink a lot of whiskey and I drop dead on the floor
And when the cab is driving home and I remember when
The places where I’m going and the places that I’ve been
The night is coming to an end, but there’ll be plenty more to come
The crowd is going wild and they’ve been asking for “encore”
We don’t know where we’re going and whenever we’re coming back
I’ll see you all the next time, on the latest track
Support us at https://rapalje.com/stream
Help David support the cultural sector: https://rapalje.com/donation
Shop for beautiful Rapalje products: https://rapalje.com/shop/
Come and see us in person: https://rapalje.com/agenda/
See the streams at https://www.facebook.com/rapalje
We livestream every tuesday at 20:00 CET, check our agenda for other shows and streams
De fakkels gaan aan en je weet hoe laat het is, we mogen Loch Lomond spelen. Altijd een geweldige meezinger en we zijn dol op de reactie van het publiek, elke keer weer! Deze versie van Loch Lomond is op de zaterdagavond van ons eigen Rapalje Zomerfolk Festival.
Er zijn verschillende verhalen rond dit lied, David Myles is in de geschiedenis gedoken en heeft met de feiten ons verhaal over het lied kunnen weergeven. “The Bonnie Banks o ‘Loch Lomond”, of kortweg “Loch Lomond”, is een bekend traditioneel Schots lied dat voor het eerst werd gepubliceerd in 1841 in Vocal Melodies of Scotland. Het nummer bevat prominent Loch Lomond, het grootste Schotse meer, gelegen tussen de gemeentes van West Dunbartonshire, Stirling en Argyll and Bute. In Schots betekent “bonnie” “mooi”, vaak in verwijzing naar een dame.
Loch Lomond is alles behalve een lief Schots lied over liefde, geschreven door een Jacobitische hooglander ten tijde van de opstand Jacobitische opstand.
De laatste serieuze strijd van de oorlog tussen Schotland en Engeland vond plaats op het veld van Culloden. Nu bekend als “de Slag bij Culloden” De Jacobitische opstand was een belangrijke tijd in Schotland; dit eindigde bij de slag bij Culloden in 1746.
De Jacobieten ontstonden toen de rooms-katholieke koning Jacobus II van de Engelse troon werd gestoten door de protestantse Nederlandse stadhouder Willem III van Oranje, die getrouwd was met een dochter van Jacobus II, Maria Stuart. De Jacobieten maakten deel uit van de politieke beweging die tot doel had de rooms-katholieke Stuart King James II van Engeland en zijn erfgenamen te herstellen op de tronen van Engeland, Schotland en Ierland.
Een superieure Engels leger versloeg het vermoeide en hongerige Jacobitische leger op 15 april 1746, hierbij werden de Jacobieten zonder genade achtervolgd en neergeslagen. De slag bij Culloden was de laatste grote veldslag op Britse bodem.
De Privy Council in Londen had besloten dat de gevangenen van de opstand in Schotland in Engeland moesten worden berecht. De Jacobitische gevangenen werden naar Tilbury Fort vervoerd om te worden berecht. Veel werden schuldig bevonden en werden ze geëxecuteerd op de meest gemeen mogelijke manieren, ook werden er gevangenen verkocht, geruild, gedeporteerd, stierven door ziekte en sommigen kregen gratie.
Toen de executie eenmaal was voltooid, werden, om een voorbeeld te zijn voor iedereen die uit de pas zou lopen, de lichamen en vooral de koppen op de toppen van spikes tentoongesteld in alle steden tussen Londen en Glasgow in een monsterlijke processie. De geliefdes en gezinnen die naar de berechtiging zijn wezen kijken moesten lopend langs dezelfde route naar Schotland terug.
“The Low Road” is de normale weg op aarde en “The High Road” is de weg in de lucht die je neemt als je dood bent.
Het is een oude doedelzak melodie genaamd “Farewell to the Creeks”. De melodie is geschreven door een Pipe Major J.B. Robinson uit de Gordon’s die in augustus 1914 in Le Cateau werd gevangengenomen toen het Duitse leger Frankrijk binnenviel. “Creeks” waarnaar in het deuntje wordt verwezen, zijn in Portknockie aan de Mory Firth in Schotland. In 1943 werd er een tekst op de melodie geschreven door Hamish Henderson: Farewell Ye Banks O’Sicily
We spelen het met onze fakkels en de doedelzak, na Loch Lomond spelen we “Farewell to the Creeks”. Het staat in “The Scottish Guards”. Het is ook een traditioneel Schots deuntje.
Rapalje speelt You Couldn’t Have Come at a Better Time hier tussen de Hunebedden in Drenthe, met RTV Drenthe gingen we naar Hunebed het Loon (D15) om het nummer “You Couldn’t Have Come at a Better Time” op te nemen. We houden ervan om dit deuntje te spelen, het geeft iedereen zo’n positieve sfeer, het is moeilijk om niet op dit geweldige nummer te dansen.
Oorspronkelijk door Luka Bloom van het album Riverside, na het werken aan de nummers in 1989, werd het album uitgebracht in 1990, “1989. Wat een geweldig jaar was dit. De muur viel in Berlijn en de wereld voelde als een bloem in bloei. Ik was in november 1989 in Los Angeles en voltooide de laatste mixen voor mijn plaat ‘Riverside’. Drie maanden later, in februari 1990, kwam de plaat uit. Ik kreeg telefoontjes in New York en zei dat ik snel naar de lage landen moest komen, omdat ‘Riverside’ serieuze aandacht kreeg in België en in Nederland. en zo begon het.
Where is this place we’ve come to
We don’t know what to say
We long to see each other
And are frightened of that day
You met me in a barren place
You walked me to the hill
We were so good for each other then
I know we could be still
You couldn’t have come at a better time
You couldn’t have come at a better time
You couldn’t have come at a better time
Not if you tried, oh no
Not if you tried, oh no
We have five hundred questions
Between you and me
But when you look into my eyes my love
Tell me what you see
Is it something you’re not sure of
Is it something true and fine
Or is it just another case
Of the right thing at the wrong time
You couldn’t have come at a better time
You couldn’t have come at a better time
You couldn’t have come at a better time
Since we were first together
By the lakeside sky so blue
We were so good for each other
Me and you and me and you and
Me and you and me and you
You couldn’t have come at a better time
You couldn’t have come at a better time
You couldn’t have come at a better time
Not if you tried, oh no …